सगरमाथाको उचाइ अझै बढेको छ...
कविता
प्रस्तुतिमा म तिम्रो डाह गर्न चाहन्नम तिम्रो प्रसंशामा विलिन हुँदै जान्छु
किनकी तिम्रो हेराइ नै नेपाली छ
जहाँ तिम्रो हेराइले
म माथि
हौसला र प्रेमका छाँगाहरु पोखिदिन्छन्
म लत्रकै भिज्छु
मन शान्त हुन्छ
किनकी तिमी स्वच्छ निर्मल अटल
बिश्वास बोकेर
ठिङ्ग उभिएका सबैभन्दा अग्ला तन्नेरी छौं
जहाँ म गर्वले रमाउन सक्छु
तिम्रो दरिलो छाती कसैले फोर्न सक्ने छैन
किनकी तिमी नेपाल आमाको सन्तान हौं
तिम्रा जोस जाँगरले
पाखा र फाँटहरु हराभरा छन्
तिम्रा पाखुरामा जोसले मेची काली बग्छन्
गुराँसहरु थुँगा र गुच्छाहरु ढकमक्क बनेर
तिम्रो स्वागत र सम्मानमा प्रतिक्षरत हुन्छन्
तिम्रो सत्कारमा ऋतु समय
जो कहिल्यै निख्रिन्न
फेरी फेरी फर्किरहन्छन्
अनन्त युग युगको चीनो बोकेर
रागरागिनी बसन्ती मधुमासमा
अनि म त्यो खुशियालीमा मादल घन्काउँछु र
डाँफे मुनाल दोहोरीमा
ताल मिलाउँदै नाँच्दै सार मिलाउँछन्
तिम्रो सम्मानमा केवल तिम्रो सम्मानमा,
यति बेला गौ माता
निःस्वार्थ प्रेम बाड्दै अभिषेक पोषण गर्छिन्
उता कोइली गलाभरी बसन्त बोकेर यता उता
तिम्रै वरीपरी घुम्छे ,
मन शान्त हुन्छ,कल्पदै म ताली मार्न मस्त हुन्छु
अनि तिम्रो सुमधुर मुस्कान बर्सिन्छ
र संसार उज्यालो हुन्छ
अनकनाउँदो त्यो कालो रात चिर्दै
घाम पनि दुदे अनुहार लिएर मुस्काउँदै
टुप्लुक्क झुल्किन्छ र पहिलो सलोट बर्साउँछ
दिनभरी तिम्रै वरीपरी घुम्छ ,
उता फेरी गोधुलीमा रमाउँदा रमाउँदै
क्षितिजपारीबाट हस्याङ्गफस्याङ्ग गर्दै
हतारोमा जूनरानी अजम्बरी माया साट्न आउँछिन,
लाग्छ तिम्रो दरबारमा कहिले अध्यारो हुने छैन्
त्यति बेला म हतार हतार घामजून टपक्कै टिपेर
तिम्रो शिरमा सजाइदिन्छु
अनि अमर प्रेम र शान्तिको सौन्दर्य भरेर
तिम्रो श्वास प्रश्वासमा मितेरी गाँस्दै
फरफहराउँछन् मेरो गौरव बनेर
अनि आँखाभरी अझै माया प्रेम भरिन्छ,
मन शान्ति र सद्भावले ढक्क फुल्छ
अनि कामना गर्दछु
प्रेम र शान्तिको सद्भाव भरेर अझ युगयुगान्त फरफहराइरनेछ, त्यो मेरो निशाना,
तिम्रो अस्तित्वमा,
तिम्रो जन्मभूमिमा एउटा पुस्ताको म तिम्रो भन्नुमा मलाई गर्व लाग्छ,
त्यसैले तिमी मेरो सगरमाथा,
र म बाजी मार्न सक्छु
पुस्ता दर पुस्तामा तेञ्जिङ्ग नोर्गे र एडमण्डले चढेकोभन्दा,
हे सगरमाथा तिम्रो उचाई अझै कयौं गुणाले बढेको छ
अझै कयौं गुणाले बढेको छ ।।
समाप्त
ज्ञानु बस्नेत
इजरायल
